Wil je graag rustiger reageren op je kinderen? Je grenzen aangeven vóórdat ze bereikt zijn? Beter in je vel zitten en daardoor fijner kunnen reageren op je kinderen? Niet zo vanuit je negatieve emoties reageren, maar juist vanuit de liefde die je voor ze voelt?. Dat je stevig blijft staan en weet wat je moet doen in dit soort lastige situaties?
Er zijn wel 100.000 opvoedvragen en antwoorden. Iedereen komt met tips hoe het beter kan. Maar wat bij de ander werkt hoeft bij jouw kind niet te werken. Of past gewoon niet bij hoe jij moeder wil en kan zijn. Daar ben je door schade en schande inmiddels wel achter gekomen. En als je doet wat eigenlijk niet goed bij je past, zie dan ook nog maar eens op één lijn te komen met je partner.
Want die gaat rustig op de bank zitten terwijl jij druk bezig bent en kinderen om joú heen lopen die van alles van je willen. Van binnen sta je op ontploffen. En op een vriendelijke toon vragen om hulp, dat lukt dan niet meer. Voor je het goed en wel beseft, geef je een snauw of erger nog, ontplof je….om je daarna schuldig te voelen.
Als het moederschap je door het heftige temperament van je kinderen voor grote uitdagingen stelt, kan je het natuurlijk allemaal blijven doen zoals je het altijd doet. Dan hou je elke dag die frustratie en dat onbestemde gevoel dat het moederschap toch beter en leuker zou moeten kunnen. Of ben je dat zat en geloof je ook dat het eigenlijk beter kan, relaxter, leuker, liefdevoller? Alleen lukt het je niet om dat voor elkaar te krijgen.
Dat is volkomen logisch. Je zit er zelf zo middenin, dat het niet meer op eigen kracht lukt om het anders te bekijken, laat staan anders te gaan doen.
Vraag je je af of je de enige bent bij wie dit zo gaat? Of heb je het idee dat dit nu eenmaal bij het moederschap hoort?
Op allebei de vragen is het antwoord nee!
Want er zijn heel veel moeders die stress ervaren en moeder zijn op een manier die zij eigenlijk niet willen. Én van die moeders zijn er steeds meer die daar geen genoegen mee nemen. Die voor zichzelf besluiten: ik wil dit anders! En omdat je zelf al zo’n beetje alles geprobeerd hebt, maar door de bomen het bos niet meer ziet, is een beetje hulp nodig.
Vele moeders gingen je voor en hebben nu veel meer plezier in het opvoeden. Lees hier hun ervaringen.
Want ik snap jouw reactie. En ik weet uit eigen ervaring dat dit niet helpend is, en heel frustrerend. Ik weet ook dat het niet ‘vanzelf’ beter gaat. Dat een klein beetje hulp, een duwtje in de goede richting echt een groot verschil kan maken.
Ik ga jou helpen. Hoe zou het zijn:
- Om vanuit je eigen kracht én met mildheid te reageren.
- Als jij de controle hebt over de situatie, doordat je eigen reactie past bij wat je wil bereiken.
- Dat je begrepen wordt. Én dat je het gedrag van je kind beter begrijpt en er beter op kan reageren.
Dit scheelt al zoveel frustratie over en weer. Hoe fijn zou dat zijn om die rust én kracht te (her)vinden in jezelf?
Door met mij samen te werken lukt het wel om de dingen in een ander licht te bekijken. De zaken die in de weg staan aan te pakken, of te parkeren, zodat je er geen last meer van hebt. Om iets anders te doen, zodat je ook een ander resultaat krijgt.